Drugsrehabilitatie is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar medische behandelingen die worden gegeven aan mensen die afhankelijk zijn van psychoactieve stoffen en straatdrugs zoals heroïne, amfetaminen en cocaïne. De beschikbare behandelingen voor middelenafhankelijkheid zijn psychotherapeutisch en medisch. Deze zijn bedoeld om verslaafden te helpen, zodat zij de afhankelijkheid van middelen kunnen verminderen en verlost kunnen worden van de fysieke, psychologische en financiële lasten die met drugsverslavingen gepaard gaan. afkickkliniek zuid afrika.

Er zijn veel afkickcentra actief om patiënten te helpen die aan drugsverslaving lijden. Het belangrijkste doel van deze instellingen is patiënten manieren te leren om een ​​drugsvrij leven te leiden. Er zijn verschillende effectieve programma's in de mode om het middelenmisbruik te matigen en uiteindelijk te beëindigen. Hier volgt een kort overzicht van deze methoden.

Farmacotherapie

Medicijnen als buprenorfine en methadon zijn tegenwoordig in de mode. Deze behandelen de afhankelijkheid van stoffen als oxycodon, morfine en heroïne. Zowel methadon als buprenorfine zijn onderhoudstherapieën, gericht op het stabiliseren van patiënten door het terugdringen van het drugsgebruik. Het gebruik van een geneesmiddel genaamd Ibogaïne is de laatste tijd populair geworden. Zowel de psychologische als de fysieke afhankelijkheid van een breed scala aan stoffen, zoals nicotine, stimulerende middelen en verdovende middelen, wordt door dit medicijn verminderd.

Begeleiding

Counseling wordt al tientallen jaren toegepast om middelenafhankelijke patiënten te behandelen. Het belangrijkste doel van counseling is het identificeren van problemen die tot verslavingen kunnen leiden. Er zijn effectieve counselingprogramma's die patiënten helpen hun middelenmisbruik te stoppen. De programma's omvatten ook adequate maatregelen om het hoofd te bieden aan noodsituaties die verband houden met verslavingen. Dergelijke situaties doen zich voor omdat patiënten die aan drugsverslaving lijden regelmatig chemische onevenwichtigheden in het lichaam hebben.

Historische benaderingen

De psychoanalytische benadering is ontworpen door Sigmund Freud en later ontwikkeld door zijn volgelingen. Freud geeft een verklaring voor drugsverslaving door te zeggen dat deze voortkomt uit de drang van het onderbewustzijn om homoseksualiteit te beoefenen en tegelijkertijd bang is om dit toe te geven.

De cliëntgerichte benadering is ontwikkeld door Carl Rogers, een vooraanstaand psycholoog. Rogers identificeerde drie aandoeningen, waarvan de aanwezigheid middelenafhankelijke patiënten kan helpen het probleem te overwinnen. Dit zijn echtheid, empathie en positieve waardering.

Behandelingsprogramma's

Drugsrehabilitatiecentra beschikken over verschillende programma's om gevallen van drugsverslaving van verschillende intensiteit aan te pakken. Er zijn zowel langdurige als kortdurende behandelingen. De eerste omvat residentiële therapeutische gemeenschapsbehandeling en methadononderhoudsbehandeling (poliklinisch) voor opiaatverslaafden. De kortetermijnmethoden duren meestal zes maanden en omvatten medicatietherapie, residentiële therapie en drugsvrije poliklinische therapie. Ambulante drugsvrije behandeling is bedoeld voor mensen die een stabiel leven leiden, maar een korte geschiedenis van verslaving hebben. Er wordt geen medicatie aan deze patiënten gegeven, maar er worden regelmatig counselingsessies gehouden in klinieken. Therapeutische gemeenschappen zijn bedoeld voor mensen met ernstige systeemproblemen als gevolg van de langdurige gevolgen van drugsmisbruik. Deze patiënten worden 6 maanden tot 1 jaar in huis gehouden onder strikt toezicht en medicatie.

Methadononderhoudsprogramma's zijn effectieve methoden om om te gaan met patiënten die afhankelijk zijn van opioïden. Afhankelijk van de mate van middelenafhankelijkheid waarbij een patiënt betrokken is, variëren de methadondoses. Naast methadon worden volgens deze methode ook medische behandelingen, therapie en begeleiding gegeven.