Schenkingsbelastingen, ook wel onroerendgoedbelastingen genoemd, zijn eigenlijk een federale overheidsbeslaglegging die wordt afgedwongen over de overdracht van eigendommen door overleden personen aan hun erfgenamen. De werkelijke prijzen en regels rondom schenkingsbelastingen kunnen aanzienlijk verschillen in het ene erfbelasting percentage tot het andere, wat resulteert in misverstanden en problemen tussen mogelijke erfgenamen. Het kennen van het werkelijke schenkingsbelastinggedeelte is van vitaal belang met betrekking tot het voorbereiden van eigendommen, omdat het zeker een aanzienlijke impact kan hebben op de werkelijke financiële eindresultaten met betrekking tot begunstigden. Over het algemeen worden schenkingsbelastingen bepaald in overeenstemming met de volledige waarde van het eigendom van de overledene, zoals kwaliteiten, kansen en andere eigendommen. De werkelijke percentageprijs die op het werkelijke eigendom wordt toegepast, kan verschillen, afhankelijk van tal van elementen, zoals de waarde van het eigendom, de relatie tussen de overledene en de erfgenaam, en de specifieke wetten en voorschriften binnen het rechtssysteem waarin het eigendom is bekrachtigd.

In verschillende landen zijn de prijzen van schenkingen van geld geneigd te intensiveren, en daarom stijgt het werkelijke deel omdat de waarde van de schenking van geld toeneemt. Bijvoorbeeld, kleinschalige locaties kunnen worden belast tegen een verlaagd tarief, terwijl personen die boven een bepaalde tolerantie uitkomen, het hogere belastingdeel kunnen oplopen. Dit specifieke gelaagde programma is ontworpen om de werkelijke belastingdruk op kleinschalige erfenissen te verlichten, wat het veel werkbaarder maakt voor huishoudens met gematigde locaties. Niettemin kan het ook resulteren in aanzienlijke belastingschulden met betrekking tot grotere locaties, waardoor sommigen gedwongen worden methoden te vinden om hun eigen bekendheid met schenkingen van geld te verminderen via de juiste voorbereiding en wettelijke paden.

1 belangrijke functie van schenkingen van geldbelastingen is de mogelijkheid van vrijstellingen en kortingen. Talrijke rechtsgebieden bieden toelagen met betrekking tot het doormaken van partners of zelfs gemeentelijke metgezellen, waardoor ze een goed onroerend goed belastingvrij kunnen erven. Bovendien kunnen altruïstische bijdragen van de overledene de algemene belastbare waarde van het onroerend goed vertragen. Kennis van dit soort vrijstellingen kan van cruciaal belang zijn voor erfgenamen die hun eigen gift van geld willen verhogen en tegelijkertijd hun belastingschulden willen verlagen. In sommige gevallen kan bepaald onroerend goed, bijvoorbeeld familiebedrijven of zelfs landbouw, in aanmerking komen voor een vrijstelling die de belastingdruk verder kan vertragen, waardoor erfgenamen belangrijke financiële hulp krijgen omdat ze hun eigen nieuwe plichten kunnen omzeilen.

De werkelijke discussie rond de tarieven van gift van geldbelastingen is meestal omstreden. Voorstanders betwisten dat dit soort belasting de herverdeling van welvaart op de markt is en dat het belangrijke openbare aanbieders in rekening brengt, waardoor culturele voordelen in het algemeen worden verzekerd van de werkelijke welvaart die door mensen is opgebouwd in plaats van hun eigen leven. Aan de andere kant, critici behandelen dat gift van geldbelastingen kunnen worden beschouwd als dubbele belastingheffing, aangezien de overledene momenteel mogelijk belastingen heeft gecompenseerd over de inkomsten die worden gebruikt om hun eigen onroerend goed te verkrijgen. Dit specifieke standpunt is met name van toepassing in gesprekken over rechtvaardigheid, samen met een paar ruzies dat het onevenredig veel invloed heeft op huishoudens en generatiewelvaart, waardoor het moeilijker wordt om de erfenis van geliefden te beschermen.

In de VS handhaaft de Amerikaanse overheid geen schenkingsbelastingen; niettemin hebben een aantal staten hun eigen schenkingsbelastingwetten en -regelgeving, elk met verschillende percentageprijzen. Een paar staten, zoals Annapolis en NJ, behouden elke schenking van geld en onroerendgoedbelasting, waardoor een ingewikkeld landschap ontstaat voor mensen die hun eigen onroerendgoedplanning navigeren. Staten zoals Sarasota en Tx hebben echter geen schenkingsbelastingen op staatsniveau, waardoor ze allemaal aantrekkelijke keuzes zijn voor mensen die hun eigen belastingdruk willen verlagen. Deze specifieke lappendeken van wetten en voorschriften illustreert het belang van het kennen van lokale regels en hun eigen vertakkingen met betrekking tot onroerendgoedplanning en welvaartsbeweging.

In het Verenigd Koninkrijk wordt de schenkingsbelasting op een normale prijs van 40% toegepast op locaties die meer dan £ 325.000 waard zijn, samen met elk bedrag waaronder de tolerantie wordt vrijgesteld. Niettemin zijn er extra vrijstellingen, zoals de primaire woning nil-rate muziekgroep, die de vrijgestelde hoeveelheid verder kunnen verhogen wanneer de woning daadwerkelijk wordt overgedragen aan directe afstammelingen. Dit specifieke gesplitste raamwerk is gemaakt om de werkelijke belastingdruk op huishoudens te verlichten en huiseigendom te stimuleren in de loop van de jaren. Mensen met locaties onder de werkelijke tolerantie kunnen het juiste onroerend goed gebruiken om eigendom te presenteren via